
Simone Inzaghi është “arkitekti” kryesor i ciklit të Interit. Pas fitores epike 4-3 ndaj Barcelonës, Beppe Marotta e përcaktoi trajnerin e ziklatërve si krijuesin e një dimensioni të ri evropian për klubin.
Deklarata në përputhje me ato që Marotta shprehu edhe para këtij suksesi në “San Siro”, por që sigurisht nuk mund të kufizohen vetëm në një shprehje të thjeshtë vlerësimi.
Rinovimi - Inzaghi dhe Interi ende nuk kanë hyrë në fazën vendimtare të negociatave për zgjatjen e kontratës. Vetë Marotta e përcaktoi atë si një formalitet dhe e shtyu çështjen deri në verë. Në fund të fundit, kjo është praktika e zakonshme e Interit dhe ka qenë e njëjta gjë edhe në rastet e fundit.
Çështja e madhe, pa përfshirë çdo surprizë që do të ishte sensacionale sot, është kohëzgjatja: deri më tani. Një rrugë e mesme, por puna e trajnerit meriton të shkojë më tej, të paktën deri në vitin 2028.
Transferimet - Udhëzimet e Interit kanë ndryshuar, më pak agjentë të lirë dhe lojtarë me përvojë, më shumë talente të reja. Kush mund të kushtojë 30 milionë euro, ose afërsisht kaq, por të fitojë më pak pagë.
Është një reformë, më tepër sesa një revolucion. Por duhet të kombinohet edhe me ambiciet e Inzaghit dhe Interit. Sepse dy finalet e Champions kanë ardhur gjithmonë me zbritje, ose më së shumti duke rregulluar gjërat. E megjithatë, edhe këtu, ai meriton një ekip që nuk është kampion vetëm për shkak të mënyrës se si e bën të luajë.