Gjithkush që ka luajtur futboll në Shqipëri i njeh. Babë e bir, të dy së bashku u futën në futbollin shqiptar si dy të panjohur, por me profesionalizmin e tyre bënë që të gjithë klubet e Superligës të ishin të interesuar për shërbimet e tyre. Pertef dhe Perli Rusi, njëri mjek dhe tjetri fizioterapist.
Për disa vite me radhë i shërbyen futbollistëve shqiptarë, por më pas vendosën të largoheshin. Perli Rusi, fizioterapisti i njohur ka dhënë një intervistë ekskluzive për newsport.al. Niveli, rrogat dhe gjithçka tjetër që jeni kuriozë të dini për stafet mjekësore të skuadrave të Superligës, i mësoni në intervistën e mëposhtme.
- Perli, prej disa kohësh jeni larguar së shërbyeri futbollistëve në fushë, por jo jashtë saj. Mund të na tregoni me çfarë merreni tashmë?
Po është e vërtetë që ka disa vite që jam larguar nga klubet e futbollit. Tani jam kryefizioterapist në Spitalin Universitar të Traumës, në qendrën e rehabilitimit të sapo inaguruar. Jam pedadog i jashtëm pranë fakultetit "Marin Barleti" dhe pasdite punoj në klinikën "Rusi".
- Klubi i fundit ku keni punuar ka qenë Kukësi. Pse zgjodhët të largoheshit?
Ka disa faktorë që më shtynë të largohesha nga Kukësi. E para dhe më kryesorja ishte koha e limituar që kisha për familjen. Duhet të isha plot 15 orë pranë futbollistëve dhe kjo më pengonte shumë. E dyta ishin kushtet financiare të cilat nuk e shpërblenin nëse mund ta them kështu atë që unë bëja së bashku me tim atë. Aty vendosëm të mos merreshim më me futboll se nuk ia vlente.
- Pse e thoni këtë?
E them këtë sepse të merresh me skuadrën 15 orë në ditë dhe në fund i gjithë stafi mjekësor prej 3 vetësh të paguhet me një rrogë qesharake, s'kishte kuptim.
- Bëjmë një pyetje "alla shqiptarçe". Për të gjithë kuriozët, sa paguhet një fizioterapist në Shqipëri?
Nuk mund të them shifra konkrete. Ato janë relative. Ka fizioterapistë që mund të punojnë në klube shqiptare edhe pa lekë, vetëm për të marrë emër.
- Por, në të tilla kushte a ka cilësi ky staf mjekësor?
Sigurisht që nuk ka. Çfarë vlerë ka të paguash le të themi 3 vetë në klub me 1.5 milionë lekë? Dhe më pas të vazhdosh të paguash ekzaminime, analiza diagnostifikime, rekuperime, terapi vetëm për të pranuar një individ me pak lekë, thjeshtë për të shtuar numrin dhe të thuash unë kam staf, ndërkohë që jep të njëjtën shifër dhe ke specialistë në fushë.
- A mund të na thoni diçka më konkrete?
Konkretisht masazhatorët i ke me 200 mijë deri në 300 mijë lekë në muaj. Fizioterapistët 400 mijë deri në 500 mijë në muaj, ndërsa mjekët 700 mijë deri në 800 mijë lekë në muaj.
- Sipas kësaj po kuptoj që faktori kryesor që je larguar së shërbyeri futbollistëve në fushë me profesionin tënd janë paratë, e thënë troç. Apo jo?
Jo, jo. Seriozisht më mungonte familja. Ishte një kohë e shkuar dëm. Për më tepër kur nuk vlerësohesh për atë që bën, nuk ke motiv për të punuar më shumë.
- Po me futbollistët që ke njohur më parë ose që ke njohur tashmë, ke marrëdhënie shoqërore?
Po, sigurisht që kam. Shumë prej tyre vijnë në klinikën time.
- Të jesh pranë një skuadre futbolli sado të shmangesh, është e pamundur të mos përfshihesh. Cili është pengu më i madh që të ka mbetur?
Jo vetëm ne punonjësit, por edhe familjet tona e përjetojnë. Mund të të them që edhe sot e kësaj dite, djali im Enkeli 7 vjeç vazhdon të jetë tifoz me Kukësin.
- Djali me Kukësin, po babai?
(Qesh) Dashuria e parë nuk harrohet.
- Për kë e keni këtë "dashuri" të parë?
Për kë tjetër? Aty ku kam nisur hapat e para, Partizanin.
- Cili është pengu më i madh që të ka mbetur me ekipin e kuq?
Fillimisht dua të falënderoj ish-presidentin Albert Xhani, i cili më dha mundësinë të isha pranë Partizanit në ato vite. Sapo ishim kthyer nga Italia dhe së bashku me tim atë, Pertefin, i shërbyem për vite me radhë klubit të kuq. Me zotin Xhani, u shpallëm kampion i Kupës së Republikës dhe Superkupës së Shqipërisë.
- Falënderimet përfunduan... Por, cili është pengu më i madh që të ka mbetur me Partizanin?
Asnjëherë nuk do ta harroj. Edhe unë ashtu si çdo tifoz i kuq, vitin 2008. Ndeshja e fundit kundër Dinamos ku ne ishim shumë pranë titullit kampion. Ato emocione nuk do të harrohen kurrë.
- Si e sheh këtë sezon Superligën? A do të riktheheshe edhe një herë pranë futbollistëve për një klub profesionist siç është Skënderbeu?
Mund të them me plot gojën që Skënderbeu është skuadra më e kompletuar në Superligën Shqiptare. Përsa i përket aspektit mjekësor ka vend për përmirësim. Doktori i Korçës, Jorgo Pantazi, njëkohësisht edhe mik i imi, duhet të ketë pak më shumë dorë të lirë. Por, gjithsesi çdo gjë do kohën e vet.
Mbase me mbarimin e kompleksit olimpik që po ndërtohet në Korçë, zoti Takaj ka menduar edhe për ndonjë qendër rehabilitimi me standartë europiane. Ferrari nuk mund të bëjë servis në ambiente dosido me sportistë elitarë... Kështu që duhet trajtim i veçantë në aspektin shëndetësor.
- Unë personalisht ju falënderoj që na "solle" Ferrarin në Shqipëri, por dua t'iu kujtoj që me largimin e Schumacher, niveli i "kokëkuqes" italiane ka rënë...
(Qesh) Kjo ishte e bukur. (Qesh) Makina dhe piloti i mirë janë binom fitues. Një futboll i bukur do lojtarë të shëndetshëm. Dhe rikthimi i tyre në fushë duhet të jetë sa më i shpejtë. Ç'kuptim ka të marrë për shembull futbollisti 20 mijë euro në muaj, kurse ai që merret me shëndetin e tij 500 euro në muaj?
- Për batutë, "ora të paska mbetur" te lekët... Perli të falënderoj që u bëre pjesë e newsport dhe të uroj suksese në karrierën tënde.
(Qesh) Ju falënderoj ju dhe desha të shtoj edhe diçka të fundit për atë që thashë më lart. Standartet nuk përkojnë me njëri-tjetrin. Përsa i përket rrogave të lojtarëve dhe rrogave të futbollistëve. Cilësia dhe mungesa e fondeve duken qartë që mungojnë në sektorin e shëndetësisë. /Retin TOKA/
Lexo gjithashtu
