Rrjeti sportiv ESPN ka analizuar arsyet se pse të gjithë nesër në darkë duhet të jenë të fokusuar te ndeshja Rumani-Shqipëri dhe jo te ajo mes Francës dhe Zvicrës:
Luhet për gjithçka ose asgjë
Rumani-Shqipëri nuk duket shumë e bukur në letër, por mund të kthehet në një klasike. Përballë vihen dy skuadra të pavlerësuara, të mallkuara nga mungesa e fatit, me një mundësi për t’u kualifikuar. Nuk ka arsye se pse të luhet për një barazim. Ky rezultat do të ishte një eliminim i sigurt për Shqipërinë dhe mundësisht edhe për Rumaninë. Vetëm një fitore jep shanse. Dy skuadrat janë treguar të kujdesshme në dy ndeshjet e para: treguan përkushtim për të mos bërë ndonjë budallallëk që mund t’i dërgonte mes grupit të 8 ekipeve të para që do të largohen nga Franca. Por ky moment ka kaluar. Tani është koha që të mos mendojnë për kujdesin.
Shqipëria nuk dorëzohet kurrë
Shqipëria është mbresëlënëse: një skuadër me kaq pak resurse por e bekuar me sa duket me kurajë të palimituar. Shumë skuadra do të ishin dorëzuar pasi të kishin humbur kapitenin në pjesën e parë në ndeshjen e parë, por djemtë e Xhani De Biazit dukej sikur e injoruan kartonin e kuq të Lorik Canës dhe u hodhën në sulm. Zvicra po kryesonte me një gol avantazh por e pa veten të përballej me një kundërsulm të pamenduar. Shqipëria vuri në vështirësi zviceranët duke refuzuar që të shqetësohej për problemet e situatës në të cilën gjendej.
Ata ishin edhe më të shkëlqyer ndaj Francës në Marsejë, duke kapitalizuar pasigurinë e vendasve dhe thuajse duke i siguruar vetes një pikë. Të thuash që Shqipëria meriton më shumë për përpjekjet që ka bërë, është praktikisht gjëja më e sigurt e kësaj vere.
… dhe ato janë të rrezikshëm nga krahët
Të dielën, për herë të parë, ata do të kenë mundësi të barabarta. Rumania ka forcë, por nuk është Franca. Nuk do të jetë e nevojshme që të presin të tërhequr. Shqipëria mund të luajë sipas dëshirës së saj. Forca e tyre më e madhe, përveç frymës luftarake, është aftësia për të shpërthyer me shpejtësi nga krahët. Dy mbrojtësit e krahut, Agolli dhe Hysaj, nuk e kanë aspak problem të kalojnë mesfushorët e krahëve, Lenjani dhe Lila. Nëse Memushaj, i jashtëzakonshëm kundër Francës, mund të sigurojë më shumë mbështetje për sulmuesin punëtor Sadiku, Shqipëria mund t’i krijojë probleme Rumanisë.
Edhe Rumania ka qenë e pafat
Rumania ka një pikë që tani, por mund të kishin qenë dy të tilla. Një penallti e Bogdan Stançu thuajse i siguroi një pikë ndaj organizatorëve francezë në Paris. Por u mposhtën nga një moment gjenialiteti spektakolar të Dimitri Paje. Kujtoni që ata mund të kishin kaluar në avantazh që në 5 minutat e para, të ndaluar vetëm nga një pritje e pabesueshme e Hugo Loris. Ashtu si Shqipëria, mund të mbrojnë mirë, por ata do t’i gëzohen mundësisë që kanë për të marrë iniciativën. Janë gati për ta bërë një gjë të tillë.
Shfaqja e fundit e Angel Jordaneskut
Kjo është hera e tretë ku Angel Jordanesku merr drejtimin e Rumanisë, por ai do të asociohet gjithmonë me herën e parë. Ai ishte trajneri i kombëtares në vitin 1994, kur fitoret kundër Kolumbisë dhe SHBA, i krijuan kushtet për një fitore të pabesueshme 3-2 ndaj Argjentinës. U eliminuan vetëm me penallti nga Suedia. Jordanesku braktisi senatin rumun për një mundësi tjetër në këtë detyrë dhe ndonëse përsëritja e asaj paraqitje është shumë e pamundur (askush në skuadër nuk i afrohet klasit të Haxhit), ai nuk ka ndërmend të dëmtojë imazhin e tij me një largim të shpejtë në fazën në grupe.
