Nëse lexon faqet zyrtare të klubeve shqiptare në facebook, merr informacion mjaftueshëm për aktivitetin ditor të skuadrave, informacion për ndeshjet e radhës, biletat, detaje organizative dhe detaje që kanë lidhje më tifozët.
Nëse zbret të lexosh çfarë shkruhet, si përjetohet, si komentohet një ngjarje dallon lehtësisht mllef dhe mëri pafund. Të pakënaqur pothuajse me gjithçka, pavarësisht ngjyrave për të cilat bëjnë tifo, tifozët shfryjnë më shumë se sa mbështesin skuadrën e tyre.
Të gjesh fjalë të mira është e vështirë. Ata që fitojnë shpesh herë kujtojnë kohë të tjera që sipas tyre kanë qenë më të mira se ditët e sotme, ata që barazojnë e kapin me gjyqtarin, FSHF-në, presidentin, trajnerin apo dhe lojtarët. Ata që humbin e kapin me sistemin, me mediet, me shtetin. Ofendime të panumërta, adresa fallso, ironi, batuta e shumë të tjera në botën virtuale që shërben dhe si ura e drejtpërdrejtë e komunikimit mes komunitetit dhe atyre që luajnë apo drejtojnë klubin e zemrës.
Nëse do ta krahasosh këtë me mbështetjen që japin në shkallët e stadiumit do të arrish lehtë në një konkluzion. Sa të paktë janë në shkallët e stadiumeve nëse do ti krahasosh me zhurmën që mundohen të prodhojnë në facebook.
Lexo gjithashtu
