Izmir Smajlaj u shpall kampion Europe në atletikë, në kërcim së gjati me rekordin e shënuar 8.08 metër. Talenti shkodran nderoi Shqipërinë mes Beogradit, teksa zgjodhi të festonte me shqiponjën dykrenare. Deri atë ditë asnjë nuk e njihte atë, por më pas urimet në rrjetet sociale “vërshuan” nga njerëz të thjeshtë deri te zyrtarë të lartë që janë në krye të shtetit tonë. Pikërisht për këtë fakt ka reaguar gazetari shkodran, Senad Nikshiqi, i cili jep alarmin për gjendjen që ndodhet sporti në Shqipëri. Përkrahja dhe mbështetja e talentëve të shumtë që rrit vendi ynë, sipas Nikshiqit mungon. Ndaj, përmes një statusi në llogarinë e tij në facebook, ai i bën thirrje të gjithëve teksa shkruan:
“Talentët e Shkodrës kur t’iu kërcasin dyerve duhet t’ia hapni atëherë, jo tani kur dalin kampion Europe sepse s’kanë më nevojë për ju. Flet triumfi i tyre. Dhe kjo për drejtues vendor e qëndror! Po të isha si Izmiri nuk e di a do shkoja në dyer institucionesh, kryebashkiakesh, deputetesh (që nuk i hapnin celularin dhe fryheshin si sponsor të tij),drejtorësh, ministrash e kryeministrash!
Më kujtohen shumë emra, por po përmend kur përbuzej Elhaida Dani dhe pastaj i lëpiheshin, kur përbuzej Erkan Qerimaj dhe me pa lëpirje, kur Elis Guri “ndërroi” flamurin (i detyruar). Kur Ergi Peraj (kampion Ballkani në 2008 në çiklizëm” u detyrua që në pak ta lërë sportin, kur boksieri Jurgen Uldedaj detyrohet të shkojë në Gjermani, kur këngëtarja Marjana Bega që fitoi Gjeniu i Vogël, jo vetëm se nuk ka shtëpi mbi kokë por nuk merrte as libra falas edhe pse i takojnë, kur Arbis Vjerdha ( e mirëkuptoj për revoltën) dilte nënkampion bote, kur Rikard Lekaj ( e mirëkuptoj për revoltën) renditej në 8-she në Kick Box, kur shumë sporte në Shkodër me traditë janë shuar, kur shumë vegla muzikore janë zhdukur e nuk rikthehen më, kur boksieri i talentuar Arjon Kajoshi apo më përpara Jetmir Kuçi ka dhe kishte mundësi të mëdha, por pa mbështetje.
Kur volejbollistit të talentuar Anton Qafarena që po largohet në Gjermani nuk i ofrohet asgjë, kur basketbollistja Enxhi Xhanaj po largohet drejt Italisë, kur sporti olimpik i Xhudos lihet si jetim, kur ekipet e akademise Vllaznia janë ç’përfytyruar (mjafton një kërcënim për të futur në lojë kë të duash), kur peshëngritja, mundja dhe atletika po të doni po shkatarrohen bashkë me muzikën që janë arterieret kryesore të këtij qyteti! Lista ime është e pafundme! Ajo që duhet është thjesht të ndërgjegjësohemi!“, përfundon në reagimin e tij gazetari shkodran.