Jo vetëm në Korçë, por në të gjithë Shqipërinë, të gjithë përulen para legjendës së futbollit tonë. Teodor Vaso, tashmë po kalon ditët e qeta të pleqërisë në qytetin e serenatave. Asnjëherë s'e humb vëmendjen nga futbolli, përkundrazi është aty për të dhënë opinionin e tij për zhvillimet e fundit të lojës më të bukur në botë.
Përjashtimi nga Kupat e Europës për ekipin e Skënderbeut, ishte një "bombë" për të gjithë sportdashësit shqiptar, e sigurisht edhe për Vason, i cili shpreson se drejtësia do të vihet në vend. Ai ka dy fjalë edhe për të gjithë ata që u larguan dhe e lanë vetëm Skënderbeun në ditë të vështira, megjithatë si një ish-futbollist mundohet t'i mirëkuptojë.
Në fund nuk mund të lërë pa përmendur edhe Bashkinë e qytetit së bashku me drejtuesit aktualë të klubit, që sipas tij kanë zhdukur vendet në stadium për ikonat që kanë kontribuar për vite me radhë në futbollin shqiptar.
Në intervistën e detajuar për "Newsport.al" të legjendës së futbollit korçar, Teodor Vaso do të mund të gjeni gjithçka për klubin e Skënderbeut, çështjen e trukimeve apo edhe shpirtin e sakrificës që tashmë duket se e ka humbur shkëlqimin e dikurshëm .
- Zoti Teodor! Klubi i Skënderbeut nuk po kalon një situatë të mirë, e tashmë gjithçka duket sikur ka nisur nga e para. Ti si mendon, a do të arrijnë korçarët sërish të ngrihen?
Ç'kam lexuar në publicistikë dhe me pyetjen tuaj kam bindjen që gjendja në ekipin e futbollit korçar nuk është alarmante sikurse ka dhe probleme shqetësuese si në gjithë futbollin shqiptar. Për të vlerësuar objektivisht vlerat futbollistike të një ekipi duhen analizuar treguesit e tij pozitivë dhe njëherësh dhe mangësitë e tij që krijon koha.
Çdo analizë e njëanshme nuk është një konceptim dialektik. Më shumë se një njohje që mund t'i përcillet opinionit publik që është i interesuar për gjendjen e skuadrës. Mendimet nuk të kenë një ndikim të mirëfilltë për drejtuesit dhe stafin teknik të ekipit të cilët kanë një njohje të thellë të situatave të tij. Duhet të cilësoj që për futbollin kombëtar dhe të klubeve nuk ka nevojë për shumë dituri të diferencosh kuptimin e opinioneve. Ç'lidhje kanë autorët me futbollin? Janë vetëm sportdashës. Tifozët janë në konflik interesi me problemet. Ka persona të caktuar që janë përgjegjës për nivelin dhe rezultatet. Janë oponencë apo opozitë denigruese. Janë nihiliste apo kompetete të vërtetë të të vërtetave.
Tashmë për disa dukuri dhe probleme në futbollin tonë të Korçës, kemi një skuadër me largime të disa individëve me vlera të veçanta dhe cilësore, Sowe - Lilaj, Xhejms, Gavazaj, Mici.
Kemi një staf të ri teknik drejtues që nënkupton vlera të tjera të cilat do të duken në perspektivë.
Gjendja e krijuar për sezonin 2018 - 2019 do të ballafaqohet me një fron tjetër rivalësh që në pamjen dhe të dhënat e deritanishme është një grup më i madh dhe me të dhëna më cilësore nga blerjet e fundit. Bashkë me skuadrat që kishim rivale, Kukësin dhe Partizanin, tahsmë kemi edhe Tiranën, Flamurtarin, Laçin e Gjirokastrën.
Në ekip kemi disa lojtarë që janë mbi moshën 32-33 vjeç, moshë që në vijëmësi mund të krijojë probleme. Në vlerat cilësore pa u thelluar në shumë tregues duhet të cilësojmë faktin që kontigjenti ekzistues, struktura organizative e ekipit të rritur është përsëri më cilësore se në të gjitha skuadrat e tjera të kampionatit shqiptar.
- Si të mos mjaftonte CAS, klubi korçar po injorohet edhe nga bijtë e tij që mundohen me çdo kusht të ulin vlerat e Skënderbeut. Sa ka ndryshuar stili i trajnimit nga koha juaj e deri më tani?
Jo të gjithë mendimet mund të kenë një emërues të përbashkët. Debati sjell zhvillim që u takon të interesuarve direkt dhe atyre që janë angazhuar në misionin me barrën e rëndë të zhvillimit e ruajtjes së vlerave të futbollit korçar. Të seleksionojnë mendimet të cilat mund të jenë në shërbim të rritjes së rezultateve. Dy të vërteta apo më shumë, nuk e përjashtojnë njëra-tjetrën në çfarë do lloj sforcimi për interpretim. Vlerat dinjitoze të futbollit korçar që e kanë vënë atë në ballë të futbollit shqiptar nuk kanë nevojë për zbukurime dhe aq më keq për injorime. Ja disa të vërteta që mund t'i rendis si më poshtë:
Stili i trajningut tashmë ka ndryshime veçanërisht në bazën materiale didaktike stërvitore, por kolegë të trajningut në Korçë dhe në Shqipëri flasin për stërvitjet në ekipet e sistemit zinxhirë, për kushtet shumë të këqija. Ky është realiteti i padiskutueshëm. Ashtu sikurse në Korçë ka një angazhim shumë të madh për terrene dhe kushte të reja stërvitore. Vite më parë kam shkruajtur artikullin: "Shkolla e futbollit shqiptar është e vjetëruar". Ky titull nuk ka të bëjë me kushtet stërvitore dhe ndeshjet e ekipeve të të rriturve. Jam stërvitur me skuadrën e Dinamos në fushën e aviacionit të Tiranës, fushë pa asnjë dimension. Jam stërvitur në terrenin e Korçës që kur binte shi, kishte vetëm baltë dhe topa të cilësisë së dobët. Nuk kishte asnjë mjet didaktik stërvitor. Sot skuadrat e futbollit, shumica stërviten në fushë me dimensionet e një fushe basketbolli dhe me një trajner e numër 25-30 lojtarë të pankonceptuar për cilësi futbollistike.
- A beson se në futbollin e tanishëm, "qokat" janë primare, ndërsa talenti vihet në plan të fundit?
Koha ka sjellë të tjera marrëdhënie. Nuk ka qenë dikur dhe nuk është në të vërtetë shqetësuese që "qokat" të jenë problem në futbollin e një ekipi. Ka arsye të thjeshta. Pronarët që investojnë, duan të mbrojnë paratë e tyre prandaj janë të interesuar më shumë se askush që t'u hapet rruga talentëve, të cilët japin produkt më të mirë dhe janë perspektivë e të ardhurave financiare të shitjeve në skuadra të tjera.
- Sinqerisht! Si një ish-futbollist legjendë dhe një ish-trajner, a mendon se ka pasur trukime në futbollin shqiptar?
Fenomeni i trukimeve të ndeshjeve është një formulë, një frazë që ka kuptime të ndryshme, por që në shumicën e rasteve ka karakter dëmtues në përmbajtjen e futbollit. Trukimet, marrëveshje, lëshimet, sabotimet e brendshme të ndeshjeve nuk janë me përmbajtje njësoj. Nuk janë aspak të gjitha të kontrollueshme. Përjashto vetëm trukimet me shit-blerje apo kur ato janë në funksion të llotarive sportive që bëhen për përfitime të jashtëzakonshme.
Marrëveshjet janë interesa dypalëshe të cilat mbeten brenda klubeve dhe iu shërbejnë interesave të pashmangshme të të dy palëve. Lëshimet kanë të bëjnë me ekipet që nuk kanë interes pikësh në një ndeshje, e cila për t'u fituar do angazhim maksimal. Mund të ketë "dëmtime" të lojtarëve, apo ka edhe rastë të rralla që kur krijohet mundësia e rezultatit, të favorizohet ekipi rival, sigurisht në raste të veçantë.
Ju keni formuluar një pyetje për trukimet dhe iu cilësova disi kuptimin që qaset me fenomenin. Patjetër kjo ju është ndikuar nga situata që po kalon klubi ynë. Kam folur në pedonalen e Korçës publikisht, para mijëra njerëzve që është përcjellë edhe nëpër media.
Nuk qëndron në vetë politiken sportive të vetë UEFA-s të penalizojë vende të vegjël që bëjnë futboll të madh. Vetë UEFA financon në rrugë të ndryshme që edhe në vend të vegjël të zhvillohet futbolli. Njëherësh cilësova duke iu bërë apel opinionistëve, specialistëve, trajnerëve që jo vetëm në mënyrë direkte apo indirekte pranojnë masën e marrë nga UEFA, por disa dhe në mënyrë të sforcuar kërkojnë të amplifikojnë masën e marrë prej saj.
- Si një ish-lojtar i futbollit shqiptar, cili është apeli juaj për presidentët e klubeve të futbollit dhe për sportistët në veçanti?
Jetojmë në shtet kapitalist. Futbolli me shpërbërjen e klubeve sportive të dikurshme kaloi në klube futbolli. Disa prej tyre kanë presidentë, por dhe aty ku e administrojnë vetëm bashkitë kemi një president të ngarkuar nga emërtesa përkatëse. Së pari nga vetë natyra njerëzore që nuk janë njësoj. Marrëdhëniet e tyre me vartësit janë të ndryshme. Njoh presidentë shumë të sjellshëm, njohës të mirë të futbollit, si dhe me kulturë të admirueshme. Kam dëgjuar që ka të tillë prepotentë, që nuk e kuptojnë pozicionin e tyre të vërtetë. Ata financojnë futbollin me lekët e tyre dhe të bashkive, por nuk janë pronarë të FANELËS. Futbollistët që përfaqësojnë klubin dhe qytetin, së bashku me stafin e trajnerëve, duhet të ndërtojnë mardhënie respekti reciprok, në përputhje me edukatën qytetare dhe me kontratat e lidhura që rrjedhin edhe detyrimet e tyre.
Në Korçë dhe në opinionin e gjerë është folur për largimin e disa futbollistëve, bashkë me trajnerët duke i komentuar me një moral të cilësuar ndryshe. Struktura futbollistike e klubeve shqiptar, sikurse dhe ato nëpër botë, kushtëzohen nga kontratat, si dokumente me fuqi ligjore, por edhe morale. Kur them morale, jo në kuptimin e detyrimeve sepse ato kushtëzohen nga kontrata e lidhur. Disa futbollistë shprehin besnikëri, dashuri për klubin, por... Sapo vapori ka marrë një pikë ujë, fjalët e tyre i merr era dhe morali i tyre shndërrohet në një zhgënjim për ata që i kanë adhuruar. Megjithatë, është e drejtë e tyre të zgjedhin me të mirën, sikurse të gjithë futbollistët nëpër botë. Iku koha jona, kur me dëshirën për t'i shërbyer skuadrës së qytetit të lindjes, u largova nga ekipet që më rritën si Dinamo, 17-Nëntori apo më vonë Partizani.
Po iu tregoj një histori të shkurtër. Si lojtar i ekipit kombëtare, Korça më dha për banim një hyrje në një apartament në periferi të qytetit, në katin e 5-të të tij. Tashmë zonja Marashi, përgjegjës e Shumë sport Skënderbeun që ka muzen e futbollit, e hoqi foton time nga muzeu duke e retushuar me një personalitet tjetër të nderuar sportiv si dikur, kur retushoheshin fotot e udhëheqësve të shtetit që i eliminonin.
Kjo është individuale, por më duhet të them dhe për atë që e lakon gjithë opinioni qytetar në Korçë. Korça në periudhën para vitit 1990 ka pasur lojtarë të ekipit kombëtar, të futbollit shqiptar që e kanë nderuar dhe në ndeshje të mëdha, të paarritshme deri më sot: T. Vaso, K. Dinella, J. Kaçi, A. Pilika, M. Kerçiç, G. Ibro, Gj. Shule, Dh. Xhambazi, por edhe të tjerë trajnerë të devotshëm që nuk kanë një vend në tribunën qëndrore, aty ku e kanë vendin nëpër botë kolegët e tyre. E kishin që kur është ndërtuar stadiumi, por tani skuadra u nderua me titull kampion (veç vitit të parë kur president ishte A. Zeqo) bashkia dhe drejtuesit e klubit i hoqën vendet e tyre.
- Nga koha juaj që sakrifikuat këmbën e thyer për Kombëtaren e deri më sot kanë ndryshuar shumë gjëra. A mendon se do të rikthehet edhe njëherë ai shpirt sakrifice apo verdhushkat janë ato që kanë mbërthyer të gjithë?
Pa asnjë diskutim që ka shumë ndryshime. Ka zhvillim dinjitoz, ka dhe regrese. Këto fenomene të padiskutueshme të vetë jetës në tokë. Vitë më parë, gazetari fisnik, Ramadan Bizhga ka botuar një artikull të gjerë për futbollin me titull: "Dikur ka ekzistuar karakteri", ku cilëson: "Të pranosh të vërtetën është forcë karakteri". Ai skalit me fjalë në artikull, një varg personalitete të futbollit shqiptar me në krye, L. Boriçin, P. Panon.
Duke marrë shkas nga ndodhija e ndeshjes së madhe të shekullit me Republikën Federale Gjermane me 17 dhjetorin, kur për herë të parë shkallët e stadiumit morën "zjarr", mund të them që natyra njerëzore ka shumë lloje shembujsh të sakrificave të sportistëve në të gjithë llojet e sportve. Do të ketë tani dhe në të ardhmen. Por, edhe ndeshjet e Kombëtares në kualifikimin europian, si dhe ato të lojtarëve tanë në kualifikimin e ndeshjeve të klubeve, treguan karakter sportiv, pa të cilin s'mund t'i kapësh ato suksese. /Newsport.al/
Lexo gjithashtu
