Myrto Uzuni është “zbulimi” i Granadas këtë sezon. Sulmuesi i kombëtares shqiptare ka bërë për vete çdo tifoz dhe çdo pjesëtar të stafit. Paraqitjet e sulmuesit beratas e mbajnë Granadan në vendin e parë në La Liga 2. Janë vetëm 2 sfida larg elitës së futbollit spanjoll.
Sulmuesi i kombëtares shqiptare për “Marca” ka treguar gjithçka, që kur nisi të luajë futboll. Sigurisht fillimi ka qenë shumë i vuajtur për të, por gjithmonë 27 vjeçari ka besuar se në të ardhemn do të bëhej një futbollisti i madh. Besoi në vetvete, punoi dhe në fund e realizoi ëndërrën e tij.
Si nisi karriera juaj? “Udhëtimi im filloi me babain tim, që në fillim, ai gjithmonë donte që unë të bëhesha futbollist, të mësoja anglisht, sepse do të më ndihmonte në jetë. Ishte trajneri im i parë dhe më mbështeti që në ditën e parë.
Emigrimi? Shqipëria nuk është në Bashkimin Evropian dhe na u desh të ecnim tre ditë, nuk kishim para, duhej të paguanim 15 mijë euro për të dalë, që është shumë para në atë vend, pasi fiton 300 ose 400 në muaj. Një daja ime na dha hua. Shkuam në Greqi në kërkim të një jete më të mirë.
Familja? Të luash futboll ishte e komplikuar, ne kishim mundësinë të punonim vetëm për të mbajtur familjen në errësirë, pa kontratë, se nuk kishim letra. Kam punuar në shumë punë. Kam gjetur forcë në familjen time, sakrifikuam shumë për të qëndruar bashkë. E dija që e vetmja zgjidhje për të dalë nga kjo situatë ishte futbolli.
Kthimi në përsëri në Shqipëri? "Nuk kishim shtëpi, pa para, nuk kishim asgjë, jetonim në një situatë të vështirë", por asnjë pengesë nuk do ta devijonte Uzunin nga qëllimi i tij, u zbulua pothuajse si një shfaqje hyjnore: "Një ditë vrapoja në orën gjashtë të mëngjesit, ishte shumë ftohtë dhe hunda më ishte skuqur, ngrita sytë dhe thashë me vete: Një ditë do të jem shumë i madh. kam pasur gjithmonë besim tek vetja”.
Fillimisht Tomori i Beratit dhe më pas firma me Apoloninë dhe në fund Laçi? “Dy mijë euro te Apolonia nuk janë asgjë dhe më pas nënshkrova një kontratë të re me FK Laçin, ku bëmë histori duke arritur në kualifikueset e Europa League.
Lokomotiva e Zagrebit? "Ishte një trampolinë për lojtarët e rinj. Unë stërvitesha shumë, e kisha të qartë se çfarë doja në jetë, asgjë nuk do të më largonte nga rruga ime, gjithmonë e kisha të qartë atë që doja. Kam punuar shumë për t'u bërë kjo që jam sot.
Ferencvaros dhe takimi me Ronaldon? “Ronaldo. është shembull për mua. Të gjithë e dinë sakrificën që ka bërë për t'u bërë ky që është, mentaliteti fitues është gjëja më e rëndësishme. Unë e kam parë gjithmonë në televizor, ishte e pabesueshme për mua të luaja kundër Ronaldos. Unë shënova qëllimi dhe ishte një ëndërr e realizuar.
Rënia me Granadan nga La Liga? Në jetë gjërat nuk shkojnë gjithmonë ashtu siç duam, por kjo është në të kaluarën, ne jemi këtu për t'u kthyer në Kategorinë e Parë. Unë nuk kisha frikë. Alfredo (García Amado, trajner i përgjithshëm) dhe Nico (Rodríguez, drejtor sportiv) më thirrën dhe më thanë se do të jem drejtuesi i ekipit, gjithmonë besoj në veten time. Vite më parë kur po prisja me miqtë e mi në stacionin e autobusit për të luajtur futboll, u thashë se do të shënoja 25 gola atë sezon, të gjithë menduan se po bëja shaka, e dija se e kisha seriozisht, atë lojë shënova katër golat dhe shiko ku jam tani.
Aventura me Granadan? Granada hapi dyert e La Liga për mua, bëri ëndrrën time realitet. Sigurisht që e vlerësoj mbështetjen dhe ndihmën, nuk i harroj kurrë ata që më kanë ndihmuar më parë. Të jem i sinqertë, futbolli nuk ka nevojë për shumë përshtatje, flitet gjuha e lojës. Gjëja më e rëndësishme është të ndihesh si në shtëpinë tënde me shokët e skuadrës. Gjithashtu, pasi mësova katër gjuhë, spanjishtja nuk ishte e vështirë."
Paraqitjet në këtë sezon? Nuk ka asnjë sekret, është të kalosh kohën tënde duke punuar shumë, dhe unë punoj shumë. Të gjithë e dinë se sa shumë e dua futbollin. Jetoj për futbollin, nuk është sekret. Në çdo skuadër që shkoj, bëj histori, bëj diferencën, edhe këtu te Granada. Asnjëherë nuk jam i kënaqur, dua gjithmonë më shumë.
Ofertat? Sot janë shumë pak lojtarë të aftë për të shënuar, Osimhen, Haaland... ndoshta vetëm disa dhjetë dhe kur dikush shënon shumë gola zgjon interesin e skuadrave të tjera. E di që nëse vazhdoj të shënoj gola do ta thërrasin Granadën, por shqetësohem vetëm për të tashmen, përqendrohem 100% te ekipi dhe objektivat e tij.
Futbolli për Uzunin...
Futbolli ishte zgjidhja që mund të më rregullonte jetën, nuk kishte asgjë tjetër . Ëndrra ime ishte të bëhesha futbollist, të luaja për kombëtaren shqiptare dhe të arrija një nga ligat më të rëndësishme. E vetmja gjë që mund të them është se asgjë nuk është e pamundur, duhet të besosh në veten tënde dhe prandaj jam këtu. Futbolli është jeta ime, jetoj për futbollin.”
Lexo gjithashtu
