Opinion nga Endi TUFA
Duket e pabesueshme se për çdo gjë që kërkohet, për çdo herë që përballen në një diskutim Tirana dhe Partizani, të dyja palët zën "llogoret". Një formë e tyre për të kërkuar të drejtat, kërkesat pa u parë në asnjë moment në sy, në një tryezë, për të diskutuar si "bashkaksionerë" të një "biznesi", që tashmë është futbolli!
Të fshehur pas dëshirës së tifozëve, Tirana nuk hap rrugë për të lejuar Partizaninë që të zhvillojë ndeshjet e tij në "Selman Stërmasi", por termi dëshirë në kapitalizëm dhe biznes është një term abstract, edhe kur bëhet fjalë për një stadium, i konsideruar gjithmonë si shtëpia bardheblu.
Por edhe Partizani nga ana tjetër është skuadër tjetër e kryeqytetit, dhe nisur nga ky fakt, e mendon të drejtë kërkesën që edhe ata të luajnë në këtë stadium, në mungesë të "Qemal Stafës", por edhe për të mos qenë larg tifozerisë së tyre për ndeshjet e mbetura të këtij sezoni. Kjo deri në përfundimin e stadiumit që po ndërtojnë dhe që sipas parashikimeve, përfundon në shtator të 2017-s. Një pretendim për të cilin janë shprehur të gatshëm, të paguajnë si një skuadër mike, që merr me qira ambientet e një skuadre tjetër, ashtu si ndodhi me Korabin në fillim të sezonit, i cili luajti në "Selman Stërmasi".
Në këtë periudhë borxhesh, gjyqesh, apo thjesht në këto vite krize financiare, çdo para e arkëtuar është plus. Skuadrat më të mëdha në botë paguajnë kompani menaxheriale për të gjetur forma se si të gjejnë burime financiare, sado të vogla, që nga varset e çelësave deri tek fanelat, apo suveniret me logon dhe stemën e skuadrës së tyre.
Po Tiranës vërtet nuk i duhen 200 mijë lekë një herë në dy javë, për një ndeshje që do të luajë aty Partizani?! Sigurisht që i duhen. Por Tirana, gjënë më të bukur, ndoshta të viteve të fundit ka patur tifozerinë. Më shumë se skuadra, më shumë se ajo ç'ka ka dhuruar në fushën e blerë. Sot, janë pikërisht ata, që Tiranën pa sulmues, pa blerje, mes shumë fjalësh, prapaskenash e aktrimesh, i kanë dalë kundër…
Një ekuacion, për të cilin presidenti Refik Halili, që ka treguar se Tirana i dhemb jo vetëm nga TV, por edhe nga xhepi, duhet të vendosë një herë e përgjithmonë, për të mbajtur një biznes futbolli, apo një futboll pa biznes.
Për këtë i duhet të bëjë një pakt me veten dhe me tifozët, sepse për Tiranën të dyja palët kanë shpenzuar në mënyrën e tyre, njëra anë për fishekzjarre e koreografi, pala tjetër për rroga e gjithçka tjetër sportive.
Vendim, që sido të jetë, komplikon situatën, një armë plus kjo e Partizanit që me naivitetin e të diturit, kërkon "atë që i takon", të luajë edhe ai në kryeqytetin të cilit i përket.
Një kërkesë e drejtë kjo e të kuqve, duke qenë se alternativat mungojnë. Kjo është ajo që duket, sepse veç ftesës për biznes, gjëja më e vogël, Tirana është përballë presionit sportiv dhe atij politik, që nën vete po zien në pritje të një mrekullie. Mungesa e dorës së hekurt, thjesht do të shtyjë një kapitullim të dukshëm…
