Nga Maliq Buzuku
"Futbolli bashkon njerëzit!”. Kjo vazhdon të jetë motoja e sportit numër 1 në planet, por shqiptarët po e përdorin mbrapshtë. Futbolli po rrezikon t’i ndajë shqiptarët, të cilët s’kishte që i ndanë ndër shekuj, madje as përmes kufijve të dhunshëm. Që prej anëtarësimit të Kosovës në UEFA e FIFA, nuk kanë të ndalur propagandat rreth temës tashmë famoze, “Një komb, një kombëtare” apo “Një komb, dy kombëtare”, debat ky i pashtershëm në konkludime, por lehtë i arritshëm deri te ndathësitë e theksueshme mes shqiptarëve.
Pikë së pari, politika si term, është gjithmonë ajo e cila ka ndryshuar territore, ka shkaktuar lufta të përgjakshme nëpër botë. Përfitimi i territoreve nga popuj të ndryshëm, ku si pasojë e saj, toka shqiptare pësoi ndarje të madhe, bëri që shtetet të fillojnë e ta shfrytëzojnë edhe futbollin, si sportin më të popullarizuar, për qëllime e interesa vetanake.
Krijimi i shtetit të Kosovës domosdoshmërisht e ka krijuar edhe skuadrën e futbollit, përfaqësuesen e saj. Duke ditur se jemi populli më i vuajtur në Kontinentin e Vjetër, do të duhej të jemi shumë më të matur edhe në atë që shkruajmë e që e themi, kur në theks vjen interesi kombëtar.
Debatet e fundit, deklarimet e shkrimet e pakontrollë, duhet të na shtyjnë e të mendojmë se kah jemi nis e kah po shkojmë. Në mendje po më vjen thënia e famshme: “Përçajë dhe sundo”, e që te ne shqiptarët historikisht gjithnjë ka ndodhur një gjë e tillë. Andaj, a nuk duhet të jemi më të matur në atë që e flasim?! A assesi nuk mund të mendojmë dhjetë herë para se të flasim njëherë?! Të paktën për hir të vuajtjes shqiptare!
Pas shumë vuajtjeve, si komb shqiptar nga një territore i ndarë nga mëmë Shqipëria bëri që të krijohet një Përfaqësuese e re, ajo e Kosovës, e cila pas shumë viteve vuajtje e dhembje bënë që ta jetojmë me kënaqësi, duke e ditur të gjithë situatën se si rrodhi, në këto 30 vitet e fundit.
Gjithmonë “kaçak”. Duke qenë gjithmonë si njerëz pa shtëpi, dhe një mbështetje më të vogël nga shteti amë, bënë që shumë futbollist të marrin ngjyra tjera, dhe të thirren, si të tjerë . Fadil Vokrrin me shokë, e deri tek gjenerata e Xherdan Shaqirit, shqiptarët i humbën si kurgjo.
Nuk ishte faji i Vokrrit dhe shokëve të tij pse nuk luanin me Shqipërinë, sepse ajo ishte nën regjimin e Enver Hoxhës, e që Kosova i takonte një Jugosllavie që kishte në gjirin e saj një pjesë të madhe të tokës shqiptare. Mund të kujtohet kënga e të madhit, Dervish Shaqa, “E lash borë e gjeta dimër”, që shpjegon më së miri gjendjen e asaj kohe, edhe pse në atë kohë të errët shqiptarët e Kosovës e kanë dashur Shqipërinë siç e duan edhe sot, mbase edhe më tepër, sepse tani po bëjmë debate idiotes.
Tranzicionet e shtetit shqiptar bënë që shqiptarët e Kosovës ngadalë të integrohen në kombëtaren kuqezi. Besnik Hasi, ishte ndër të parët I cili zgjodhi ngjyrat kuqezi, duke e ditur se vinte nga një trevë siç është Dukagjini (Gjakova) që ka dhënë shumë në atdhedashurinë e tyre për Shqipërinë. Bëri që një copëz Kosove të jetë në gjirin e nënës së saj. Shumë talentë të rinj, e sidomos viteve të fundit, bënë që të veshim ngjyrat kuqezi, e si rrjedhoja e saj është forcimi i shtetit shqiptar e pastaj politikave të FSHF-së që të ketë sa më shumë shqiptar anekënd ku ata jetojnë, duke mos e shikuar kufirin admistrativ. Të jemi të sinqertë, se gjithë ata shqiptarë, që i thonë “bukës bukë dhe ujit ujë” e dashurojnë Shqipërinë dhe ngjyrat e flamurit kuqezi. Por, tashmë dihet Kosova ishte e okupuar, dhe vuante nga padrejtësia, por me ndihmën e ndërkombëtare dhe luftës sonë të drejtë për liri bëri që të krijojmë një shtet dhe ta gëzojmë lirinë. Kosova, si një shtet i krijuar, në formën aktuale, të domosdoshme për njohje ndërkombëtare, pra me frymë evropiane, duke respektuar drejtat e secilit që jeton në të, bënë që të punoj sipas situatës që ndodhet aktualisht.
Shqiptarët si shumicë, vazhdojnë të udhëheqin me Kosovën, por disa gjëra nuk mund ti ndryshojnë, andaj as bashkimi me Shqipërinë tani për tani është i pamundur, gjë që deshëm apo nuk deshëm, duhet ta pranojmë.
Përfaqësuesja e re e Kosovës, e një shteti të sapolindur e që është duke u zhagitur me shumë peripeci, sociale ekonomike etj, andaj gjithë ata të rinj që dëshirojnë t’i bashkohen kësaj fanelle mos të hezitojnë.
Ardhmëria?!
Të dy anët e kufirit, duhet t’i kuptojnë këto realitete dhe të fillojnë bashkërisht t’i ndihmojnë njëra tjetrës, në forma të ndryshe, e po ashtu edhe dashamirët e futbollit të punojnë që ngjyrat kuqezi të jenë primare sidomos për brezat e rinj, sepse ashtu na mësuan të parët tanë dhe ne të instalojmë brezave të rinj një dashuri e tillë. Hapja e Akademive apo shkollave të futbollit me ekspert të fushës, duke formuar lojtarë me kualitete për arenën ndërkombëtare, sepse atje e kemi vendin. Një futbollist I vitit 2000, nuk ishte pjesë e luftës së fundit, andaj tek ajo gjeneratë duhet treguar se kush jemi dhe nga vijmë, krahas punës profesionale.
Opinionistë apo zjarrvënës!
Aspak nuk më gëzon fakti që shumë njerëz me ndikim në publik i vënë zjarrin, e sidomos njerëz të mediave, të marrin “bajrakun” e të flasin në emër të dy vendeve, të dy përfaqësueseve, duke e dashur apo urryer një realitet të ri. Ata duhet të krijojnë një frymë më të dashur për të dy anët, duke dhënë argumente praktike dhe me interes për të dy taboret. Media është një institucion në vete që ka peshën e vet në përçarjen apo bashkimin e dy krenave. Dy shtete tona bëjnë dy krena të shqiponjës e ato assesi nuk guxojnë të ndahen, apo përçahen.
Nuk duhet të jenë asnjëherë në dyshim, mbështetja jonë për Shqipërinë, sepse ajo e ka vendin e vet. Shqiptarët e Kosovës nuk do të duhej asnjëherë t’i fryjnë zjarrit për përçarje, por gjithmonë duke qenë në shërbim të ngjyrave kuqezi, edhe pse jetojmë në një realitet të ri.
Infrastruktura
Kosova si fakt i ri duhet të mendoj që të ngrihet duke ndërtuar një infrastrukturë moderne. Presioni gjithmonë duhet të jetë në institucione për të krijuar kushte më të mira, për ata të cilët i mbrojnë ngjyrat e Kosovës.
Stadiumet tona janë në një gjendje te mjerueshme e dihet fakti që tashmë edhe UEFA I ka dhënë goditjen e fundit, duke mos e përkrahur projektin e rikonstruktimit të stadiumit të kryeqytetit, bënë që të ulemi e të mendojmë më seriozisht për të punuar edhe më shumë në rregullimin e kësaj çështje.
Pjesëmarrja e ekipeve kosovare, ne arenën ndërkombëtare mund të jetë shumë e vështirë për këtë fakt, pasi nuk mund të luajnë në shtëpitë e tyre, e që sipas gjitha gjasave do të luaj në Shqipëri, në pjesën tjetër të atdheut tonë.
