Koment nga ERJON HAMITAJ
Mënyra sesi fëmijët e para viteve '90 janë bërë tifozë, është shumë më ndryshe nga ajo e sotmja, ku që në maternitet 'vishen' me fanellën e skuadrës që do të mbështesin në të ardhmen. Por, krahasimi i realitetit me të cilin jemi rritur dhe që tashmë po e shohim më mirë, është i frikshëm dhe mbi të gjitha në shumë raste i turpshëm, që do të thotë se ata fëmijë që ne i veshim me një fanellë që sapo lindin, nuk iu japim dot arsye për të shpjeguar padrejtësitë që na dhuron kampionati kur ata nisin të kuptojnë lojën.
Ka disa faktorë negativë që ndikojnë në shumë aspekte të lojës më popullore në botë. Në Shqipëri përdhosja e kësaj loje ka disa vite që ndodh, por ky sezon ishte plotësisht i dështuar, në të dy kategoritë më të ndjekura si profesionalisht ashtu dhe ekonomikisht.
Superiorja tregoi në fundin e saj se ka nevojë për krijimin e Ligës Profesioniste, ndërsa Kategoria e Parë për një rindërtim të skemës. Dështim në shumë aspekte, më kryesori është ai ekonomik.
Po e filloj nga ekonomia, sepse shumë lojtarë e trajnerë kanë mbetur pa u paguar, kjo si pasojë e orientimit të skuadrave, ndarjes së pagesës së të Drejtës Televizive, shitjes së reklamës dhe shit-blerjes së lojtarëve.
Normalisht, me pagesat që bëhen ndaj lojtarëve dhe trajnerëve, për klubet ndonjëherë duket e pamundur se do të realizohe ndonjëherë nga fillimi deri në përfundim të një kampionati.Kjo ndodh si pasojë se nuk ka një Ligë Profesioniste, ku klubet të përcaktojnë kriteret si ekonomike dhe profesionale për të nisur dhe përfunduar në rrugën e duhur një kampionat.
Përveç anës ekonomike, kaloj dhe te ajo e arbitrimit dhe komisioneve të ndryshme që ekzistojnë në FSHF. Pikërisht brenda zyrave të federatës kontrollohet gjykimi, dënimi dhe shpërblimi i të gjithë ekipeve, që do të thotë komunizëm zyrash, përcaktim fatesh më saktë. Diçka e tillë nuk ndodh në vendet ku ka Ligë Profesioniste.
Nëse do të ndodhë krijimi i Ligës Profesioniste, të gjithë do të jënë të kënaqur ekonomikisht, por edhe profesionalisht, sepse Liga Profesioniste sjell vetëm të mira dhe përfitime për kluet e elitës së futbollit shqiptar. Saktësisht, klube kanë në dorë fatin e tyre duke përfshirë kriteret e përfshirjes në Ligë dhe mbarëvajtjen e garës.
Më tej do të përmend faktin e zgjerimit të skuadrave. Nuk jam tifoz i Tiranës dhe nuk kam hallin e Tiranës, do t'i përgjigjesha presidentit Duka nëse do ta kisha përballë. Por, do t'i argumentoj atij dhe të gjithëve se pse duhet që Kategoria Superiore duhet të jetë me më shumë se 10 skuadra.
Së pari - Formati me 10 ekipe dhe me katër përballje, sjell tolerime dhe përcaktim të fateve pa nisur kampionati, pasi lejon krijimin e aleancave dhe të "ndarjes së tortës" në mënyrë të padrejtë. Nëse kampionati do të jetë me më shumë ekipe, do të thotë që zgjerohen shanset e skuadrave që synojnë vendet e para dhe atyre që luftojnë për mbijetesë.
Së dyti - Foramti me 10 ekipe cungon prodhimin e talenteve në vend, sepse lojtarët që dalin nga ekipet U-19 nuk janë të shumtë që debutojnë në elitë. Kjo, sepse shumë klube preferojnë që këto talente të zëvendësohen me lojtarë të huaj, por edhe me të tjerë që kanë më tepër eksperiencë. Zgjerimi i numrit të ekipeve do të sjellë që klubet domosdoshmërisht të afrojnë futbollistë të rinj, t'iu japin besim dhe të shpërfaqin aftësitë e tyre në kampionat. Nëse do të bëjmë analizë të thellë, do të kujtoj që në Superiore dolën lojtarë të rinj në sezonin që luhej me 14 skuadra.
Së treti - Formati me 10 ekipe nuk sjell përfitime të mëdha nga reklamat, madje u mbyll derën investitorëve në këtë rast. E si pasojë bie niveli i të drejtës televizive e në fund i shpërblimit për klubet, që na sjell dhe krizën ekonomike dhe të rezultateve sidomos në jaëvt e fundit. Ndërkaq, eliminohen dhe tolerimet e ndeshjeve, sepse askush nuk të fal tri pikë se mund të jesh "burrë i mirë".
Së katërti - Numri i trajnerëve në Superiore është i cunguar, që do të thotë që të njëjtët emra që kanë arritur elitën të shpërfaqen nga Jugu në Veri për një kohë të shkurtër. Nëse do të ketë më shumë ekipe, edhe trajnerë të tjerë që nuk kanë emër, në fund të kampionatit mund të bëjnë surpriza. Jo më larg se rasti "Cungu" në sezonin që Kukësi hyri në Superiore.
Kategoria e Parë
Edhe në këtë kategori ka shumë mangësi, pasi militojnë 20 ekipe, ku shumica e tyre nuk plotësojnë kritere ekonomike dhe profesionale. Kam lëvizur në shumë stadiume dhe ajo që kam vënë re që në javën e parë të kampionatit, është topi që luhet në fushë. Mungon një top që duhet ta kenë për lojë të gjitha skuadrat. Për të shkuar më tej te stadiumet që janë "mollë e ndaluar" për ekipe të vogla, që në fund të kampionatit nuk kanë buxhet për të kryer udhëtimin.
Janë të shumta problemet në kategori, ndaj ju si FSHF vendosët ndarjen në dy grupe për të treguar se do të minimizonit shpenzimet për klubet, sepse nuk mund të udhëtojë Tërbuni deri në Pogradec apo edhe më larg. Por, duke bërë sistemin Belg, ju sërish ja keni shtuar problemet ekonomike skuadrave, sepse atyre iu duhet të ndeshen 4 herë më të njëjtin kundërshtar, që do të thotë që shpenzimet janë po ato të njëjtat.
Mbi të gjitha nuk ka ndonjë shembull në botën e futbollit që Kategorinë e Parë e ndan në dy grupe, ndaj duhet që dhe në këtë kategori të punohet për ndryshimin e skemës dhe krijimin e Ligës, në mënyrë që të ecet përpara.
Dua të kujtoj Bylisin, Lushnjen, Kamzën dhe Besëlidhjen. Jo më kot mora katër kryesuesit, sepse këto skuadra dukeshin si të kishin pirë "ekstazi", pasi i fituan të gjitha përballjet, përveçse atyre ku nuk kishin aleanca. Ndaj dështimi dallohet që nga vendi i parë i Superiores deri te skuadrat që ranë në Kategorinë e Dytë. Pra, ndryshimi i skemës dhe mënyrës së menaxhimit është bërë i domosdoshëm për futbollin shqiptar.
E si përfundim dua të dal atje ku e nisa, stadiumet do të kenë më shumë tifozë, ju këtë e dini mirë të gjithë, por më duket se dëshira për të ndarë tortën në mënyrën tuaj ju shtyn më tepër të mos ndërmerrni ndryshimet që vërtet futbollit shqiptar i janë kthyer në domosdoshmëri.
