Largimi i Miralem Pjaniç drejt Barcelonës tashmë është zyrtar. Nuk mund të mungonte një dedikim për Juventusin, ekip ky me te cilin ndan shumë kujtime, si të mira apo të këqia, lot apo buzëqeshje. Letra është gjëja më e pakët që mund të bësh për t’i treguar të gjithve se çfarë do të thotë të duash një stemë. Koha kalon, por disa gjëra do mbeten gjithmonë të pandryshueshme.
“Merr frymë Mire, ky është refreni që përsëris në mendjen time në momente deçizive të ndeshjes. Dhe kjo është ajo që po vazhdoj t’i them vetes sime tani, ndërsa përpiqem të shkruaj atë që ndjej në këtë moment. Erdha 4 vite më parë për t’u përpjekur që të fitoja gjithçka. Sepse edhe kur nuk mundesh, kjo është ajo çfatë duhet të përpiqesh gjithnjë për të qenë një lojtar i Juventusit.
Kanë qenë 4 vite intensive të jetuara përkrahë profesionistëve të mëdhenj, por mbi të gjitha shokëve të vërtetë me të cilët kam ndarë fitoret dhe rekordet, por gjithashtu të dashuroj humbjet një hap përpara fundit. Kanë qenë vite që kur u maturova si një burrë dhe si një baba. Ky është qyteti ku Edin u rrit, duke u bërë tifozi i parë i këtij ekipi, dhe ku me familjen time kemi ndërtuar kujtimet më të mira të jetës sonë.Mendoj se kurrë nuk mund të thuash mjaftueshëm faleminderit, prandaj: Falemindetit familja Agnelli. Faleminderit të gjithë shokëve që ndanë këtë rrugë me mua. Faleminderit të gjithë punonjësve dhe stafit që më ndihmuan të rritem. Faleminderit tifozëve, të cilët më bënë të ndihem i veçantë çdo ditë.Sepse nëse ka diçka që kam mësuar është se nuk ka një kohë minimale të biesh në dashuri.
Në fund është e thjeshtë: vish këtë fanellë si një lëkurë të dytë, gjithmonë jep gjithçka dhe kurrë nuk do të jesh gabim. Por tani kemi pak kohë për të humbur dhe shumë për të fituar deri në fund të sezonit. Dhe merr frymë Mire, sepse ajo çfarë duket e trishtë sot për ty, nga nesër do të jetë një kujtim i shkëlqyer, të cilin do e mbash në zemrën tënde përgjatë gjithë jetës- shprehet lojtari.