Admir Mehmeti e mbyll me Kombëtaren e Zvicrës. Sulmuesi me origjinë shqiptare pas EURO 2020 ka vendosur të mbyll karrierën e tij me Kombëtaren e tashmë dëshiron të përqendrohet vetëm me skuadrën e tij, Wolfsburg.
Njoftimi për largimin nga Kombëtarja zvicerane e ka bërë vetë lojtari përmes një postimi të gjatë në rrjetet sociale. Pas Valon Berishës, Mehmedi bëhet shqiptari i radhës që nuk do të jetë më pjesë e Kombëtares së Zvicrës. Me zviceranët, 30-vjeçari luajti 76 ndeshje duke shënuar edhe 10 gola.
Postimi i Mehmedit:
Ka të paktën dy ndeshje që një futbollist i kujton gjithë jetën e tij: e para me fanellën e ekipit kombëtar (për mua ishte 2011 Anglia: Zvicra 2-2 në Stadiumin Ëembley) – dhe e fundit. Ndeshja ime e fundit jo vetëm që do të qëndrojë në kujtesën time të veçantë, por edhe për një kohë shumë të gjatë për shumë njerëz në vendin tonë. Për shkak të raundit EURO të 16 ndaj Francës dhe do të hyjë në histori si ndeshja e shekullit dhe do të përfaqësojë një moment historik për futbollin zviceran. Unë isha me fat dhe i nderuar që isha në gjendje të gjuaja një nga penalltitë vendimtare.
Si djalë i vogël, ishte ëndrra ime e madhe të luaja një ditë për ekipin kombëtar të Zvicrës. Pastaj janë 76 ndeshje të luajtura. Secila prej këtyre ndeshjeve që më lejohej të luaja me fanellën e Zvicrës ishte e veçantë për mua. Këtë fanellë e kam veshur me krenari dhe nder. Por të jesh në gjendje të përfundosh aventurën me ekipin kombëtar edhe në atë mënyrë tejkalon çdo ëndërr. Një ditë e mrekullueshme. Pa dyshim që kishte edhe më pak të bukura. Por unë jam mirënjohës për çdo ditë të vetme në karrierën time të ekipit kombëtar.
Dorëheqja është gjithçka, por jo e lehtë për mua. Megjithatë, kohët e fundit, dëmtime të ndryshme më kishin ngadalësuar. Kështu që vendosa të përqendrohem në klubin tim VfL Wolfsburg në të ardhmen. Përveç kësaj, unë automatikisht do të jem në gjendje të kaloj më shumë kohë me familjen time.
Në lidhje me ekipin kombëtar të Zvicrës, falënderimet e mia të veçanta shkojnë për trajnerin Ottmar Hitzfeld, i cili bëri të mundur debutimin tim në vendin e parë. Për të trajnuar Vlado Petkovic, për të gjithë shokët e ekipit dhe anëtarët e stafit, për tifozët dhe miqtë e panumërt dhe për familjen time. Ata të gjithë besuan në mua dhe gjithmonë më mbështetën. Pra përsëri: faleminderit shumë dhe vazhdoni të shkoni në Schwiiz!